- wybłagać
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldewyblstrokagacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}wybłagać{{/stl_39}}{{stl_41}} pf (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} erflehen, erbitten{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
wybłagać
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
wybłagać — dk I, wybłagaćam, wybłagaćasz, wybłagaćają, wybłagaćaj, wybłagaćał, wybłagaćany rzad. wybłagiwać ndk VIIIb, wybłagaćguję, wybłagaćgujesz, wybłagaćguj, wybłagaćiwał, wybłagaćiwany «uzyskać coś błaganiem; wyprosić» Wybłagać darowanie kary … Słownik języka polskiego
wy- — «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej z nadaniem czasownikowi następujących odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «ruch od wewnątrz na zewnątrz, od dołu ku górze, np. wychodzić, wyjechać, wypływać,… … Słownik języka polskiego
wymolestować — dk IV, wymolestowaćtuję, wymolestowaćtujesz, wymolestowaćtuj, wymolestowaćował, wymolestowaćowany «molestując wyjednać, uzyskać coś; wyprosić, wybłagać» Z trudem wymolestował niewielką pożyczkę … Słownik języka polskiego
wybłagiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. cz. ndk Ib, wybłagiwaćguję, wybłagiwaćguje, wybłagiwaćany {{/stl 8}}– wybłagać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wybłagiwaćam, wybłagiwaća, wybłagiwaćają, wybłagiwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wyprosić coś błaganiem : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
